Cooreman, Gerard
Gerard Cooreman (1852-1926) was een Gentse advocaat, bankier, verzekeraar en vanaf 1895 ook politicus voor de katholieke partij. Hij stelde zich gematigd op in de Vlaamse kwestie en werkte mee aan de gelijkberechtiging van het Nederlands in gerecht, administratie, leger en onderwijs.
Gerard Cooreman was afkomstig uit de hoge en uitgesproken katholieke, Franstalige Gentse burgerij en studeerde rechten in Namen en Gent. In het beroepsleven advocaat, bankier en verzekeraar, zette Cooreman zich actief in voor het sociale en culturele katholieke organisatieleven in Gent. Zijn literaire pennenvruchten verschenen in het tijdschrift Magasin littéraire. Vanaf 1895 zetelde hij in de Gentse gemeenteraad. In 1892 werd hij verkozen in de Senaat, zes jaar later in de Kamer waarvan hij van 1908 tot 1912 eveneens voorzitter was. In het kabinet-Jules Vandenpeereboom (1899) was Cooreman kortstondig minister van Nijverheid en Arbeid. In 1912 werd hij benoemd tot minister van Staat. Twee jaar later verliet hij het parlement om directeur te worden van de Société Générale. Tijdens de Eerste Wereldoorlog Eerste Wereldoorlog
De Vlaamse beweging is fundamenteel getekend door de Eerste Wereldoorlog. De oorlog maakte een verregaande democratisering onafwendbaar, met wezenlijke gevolgen voor het politieke draagv... Lees meer volgde hij de regering in ballingschap en nam hij met raadgevende stem deel aan de zittingen van de regeringsraad in Le Havre. Na het ontslag van kabinetsleider Charles de Broqueville de Broqueville, Charles
Graaf Charles de Broqueville (1860-1940) was een katholiek politicus, regeringsleider (1911-1918) en minister van Oorlog (1912-1917). Hij werd na de oorlog nog enkele keren minister en wa... Lees meer nam Cooreman de leiding van het kabinet over (1 juni 1918). Hij was eveneens bevoegd voor economische zaken. Op 13 november 1918 bood hij het ontslag aan van zijn regering. Hij trok zich definitief terug uit de politiek, maar bekleedde nog verscheidene officiële en officieuze ambten.
Op de politieke scène stond Cooreman bekend als een bemiddelaar en centrumfiguur die pragmatische oplossingen nastreefde. In de katholieke partij Christene Volkspartij
De Christene Volkspartij (1893-1919) was de eerste daensistische politieke partij. Lees meer nam hij een middenpositie in tussen de christendemocratische en de conservatieve groep. Ook inzake de Vlaamse kwestie stelde hij zich gematigd en verzoenend op, wars van ieder franskiljons Franskiljon
'Franskiljon' is in het traditionele flamingantische discours de benaming van een voorstander en bevorderaar van de verfransing in Vlaanderen. Het begrip kenmerkt iemand die overtuigd is ... Lees meer of flamingantisch Flamingant
Flamingantisme is een term die met verschillende betekenissen wordt toegekend aan actoren binnen de Vlaamse beweging en het Vlaams nationalisme. Lees meer radicalisme. Hij toonde, tijdens en onmiddellijk na de Eerste Wereldoorlog, veel begrip voor de Vlaamse eisen onder andere inzake de gelijkberechtiging van het Nederlands in gerecht Gerecht
Lees meer , administratie, leger Leger
Lees meer en onderwijs Onderwijs
Lees meer . Tijdens zijn regering (juni-november 1918) werd een regeling van het taalgebruik bij de militaire strafvorderingen uitgevaardigd (Besluitwet van 2 oktober 1918) en een Studiecommissie voor de Vlaamse Kwestie opgericht (Koninklijk Besluit van 15 oktober 1918). Deze commissie kwam echter nooit bijeen.
Literatuur
– U. Vermeulen, Cooreman Gerard, in: NBW, dl. 1, 1964.
– L. Schepens, Koning Albert, Charles de Broqueville en de Vlaamse Beweging tijdens de Eerste Wereldoorlog, 1983.
– M. Demeyer en H. de Smaele, Inventaris van het archief van minister van Staat Gerard Cooreman 1852-1926, 1993, (KADOC, Reeks inventarissen en repertoria, nr. 31).