Maurits Basse (1868-1944) behoorde tot de vrijzinnige, liberale groep van atheneumleerkrachten en professoren die ook dicht bij het Willemsfonds stonden. Zijn betekenis voor de Vlaamse beweging situeerde zich vooral op letterkundig vlak.
Hippoliet Bauduin (1806-1882) ijverde voor de materiële lotsverbetering en de culturele verheffing van het Vlaamse volk en was geëngageerd in het Vlaamse Brusselse verenigingsleven.
Frank Baur (1887-1969) was een journalist, criticus, hoogleraar en veelgevraagd redenaar.
Max Bausart (1841-1915) was een Antwerpse advocaat die actief was in de Meetingbeweging. Hij was provincieraadslid van 1872-1892 voor de Meeting. Daarna werd hij voorstander van het daensisme.
Leraar en publicist Elie Baussart (1887-1965) was een progressieve katholiek en Waalse regionalist-federalist.
Evarist Bauwens (1853-1937) was een priester uit Aalst die schoolboeken over Nederlandse literatuur en spraakkunst publiceerde en actief was als letterkundige.
De huisarts Lieven Bauwens (1942) zetelde voor de Volksunie (VU) in de Kamer en de gemeenteraad van Brakel.
Louiza Bauwens (1907-1983) was Vlaams-nationaal meisjesleidster. Omwille van haar Dietse overtuiging weigerde ze tijdens de bezetting deel uit te maken van de Nationaal-Socialistische Jeugd Vlaanderen.
Pieter Bauwens (1974) is een journalist en leerkracht, vooral bekend als hoofdredacteur van Doorbraak.be.
De Groot-Nederlander Gijsbertus Becker (1908-1976) was lid van de Dietsche Bond, het Algemeen-Nederlands Verbond en de Stichting Noord-Nederland-Vlaanderen en publiceerde geregeld in de tijdschriften Dietsche Gedachte, Neerlandia
Frans Beckers (1905-1993) was een Vlaamsgezinde auteur van koloniale romans en theaterstukken. Voor zijn rol in de collaborerende pers tijdens de Tweede Wereldoorlog werd hij in 1946 bij verstek ter dood veroordeeld.
