Rodenbach, Alexander

Op elfjarige leeftijd werd Alexander Rodenbach getroffen door blindheid. Hij zette zijn studies daarom verder in de blindenschool van Valentin Haüy in Parijs. In 1821 installeerde Rodenbach zich in Roeselare als brouwer. Ter verdediging van zijn handelsbelangen bekritiseerde hij het financiële en fiscale overheidsbeleid wat hem in botsing bracht met het Hollandse bewind. Vanaf 1828 kwam hij ook op voor pers-, taal en onderwijsvrijheid en verleende hij zijn medewerking aan Le Catholique des Pays-Bas. Samen met zijn broers Pedro en Ferdinand en Désiré de Haerne De Haerne, Désiré
Désiré de Haerne (1804-1890) was een katholieke priester en politicus met democratische en liberaal-katholieke sympathieën. Hij was een pleitbezorger van de vernederlandsing, in het bijzo... Lees meer speelde hij een voortrekkersrol in de petitiebeweging. In 1830 steunde hij volop de Belgische Revolutie Belgische Revolutie
De Belgische Revolutie is de naam van de opstand van 1830-1831 in de zuidelijke provincies van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden van koning Willem I. De opstand leidde tot de splits... Lees meer en stond hij mee aan het hoofd van de machtsovername in West-Vlaanderen.

Rodenbach werd verkozen tot lid van de Roeselaarse gemeenteraad en van het Nationaal Congres. Vanaf 1831 was hij 36 jaar lang volksvertegenwoordiger. Op politiek vlak stelde hij zich democratisch op en evolueerde hij in katholieke richting. In het parlement legde hij een grote activiteit aan de dag en hield hij zich bezig met de meest uiteenlopende aangelegenheden. Een van de zaken waarvoor hij zich inzette was de verdediging van de economische ontwikkeling van Oost- en West-Vlaanderen. Meer dan eens pleitte hij voor bescherming en steun van de overheid.

In de jaren 1840 begon Rodenbach zich te manifesteren als taal flamingant Flamingant
Flamingantisme is een term die met verschillende betekenissen wordt toegekend aan actoren binnen de Vlaamse beweging en het Vlaams nationalisme. Lees meer . Zo stemde hij voor het gebruik van het Nederlands in athenea (zie: Onderwijs), ijverde hij voor overheidssteun aan de Nederlandse letterkunde en protesteerde hij tegen de toenemende verfransing in Vlaanderen. In 1844 werd hij burgemeester van Rumbeke en richtte hij samen met zijn neef Julius Rodenbach de letterkundige vereniging De Vriendschap De Vriendschap
De Vriendschap (1844-1944) was een flamingantische letterkundige vereniging in Roeselare, die zich bekommerde om het gebruik en de ontwikkeling van de ‘Vlaamse moedertaal’. Lees meer op. In 1853 werd hij erevoorzitter van de lettergilde de Vereenigde Vrienden.