Vandenbussche, Paul

Was de zoon van een naar de hoofdstad uitgeweken West-Vlaming, die actief was in het Davidsfonds en de Katholieke Vlaamsche Landsbond. Samen met Jan J. Lindemans ijverde vader Vandenbussche voor de oprichting van een Vlaamse humaniora aan het Jetse aartsbisschoppelijke Sint-Pieterscollege. Hiermee werd in september 1931 een aanvang gemaakt: een première voor de hoofstad, evenals de oprichting van een Vlaamse padvindersgroep in 1936. Paul en zijn broer behoorden tot de stichtende leden.

Na te Leuven rechten en geschiedenis te hebben gestudeerd trad P. Vandenbussche in 1945 als radiojournalist in dienst bij het Nationaal Instituut voor Radio-omroep (NIR). Hij specialiseerde zich in buitenlandse politiek waarover hij jarenlang ook commentaren schreef in Het Nieuws van den Dag, onder de schuilnaam van W. Wachters, tot aan de verdwijning van deze krant in 1957.

Als vertegenwoordiger van de voogdij bij het NIR drukte Vandenbussche vanaf 1958 zijn stempel op de nieuwe omroepwet van 1960, die ruimere Vlaams-autonome ontplooiingskansen op programmagebied schiep. Hij volgde Bert Leysen op aan het hoofd van de Vlaamse televisie (1960) en op 31 december 1960 de overleden directeur-generaal Jan Boon (tot 1986). Vandenbussche heeft de lijn van zijn voorgangers doorgetrokken, dit tot de splitsing van de oorspronkelijk unitaire openbare omroep van hoog tot laag in 1977 bereikt was. Terzelfder tijd toonde de 39-jarige directeur-generaal zich een overtuigd voorstander van een nauwe samenwerking met het Nederlandse bestel. Hiertoe stuurde hij in 1964 een vaste vertegenwoordiger naar Hilversum.

Ter ondersteuning van de rol die de omroep van bij de start in 1931 als inspirator voor een algemene cultuurtaal speelde, werd in 1971 in de persoon van Eugeen Berode een voltijds taalraadsman aangesteld. Zolang hiervoor binnen de dotatie voldoende ruimte bleef, werd de opdracht van de openbare omroep door Vandenbussche ruim geïnterpreteerd. Ze omvatte onder meer steun bij het verfilmen van Vlaams literair werk (Stijn Streuvels, Ernest Claes, Johan Daisne, Marnix Gijsen en Gerard Walschap), samenwerking met het Festival van Vlaanderen en het organiseren van openbare concerten op tal van plaatsen.