Verougstraete, Willem

Werd, na studies rechten aan de Université libre de Bruxelles (ULB) (1927-1932), advocaat (1932-1970). Verougstraete was assessor bij de Raad van State (1965-1970) en vervolgens voorzitter van het Brusselse arbeidshof (1970-1978), ook buitengewoon hoogleraar arbeidsrecht en sociaal recht aan ULB, later de Vrije Universiteit Brussel (1961-1978).

Verougstraete behoorde in 1932 tot de wederoprichters van Geen Taal Geen Vrijheid. In 1933 werd hij bestuurslid van het Vlaams Pleitgenootschap bij de Balie te Brussel, dat hij in 1948-1949 voorzat. In 1954 richtte hij mee de Brusselse Vermeylenkring op. Verougstraete was medestichter en eerste voorzitter (1956-1958) van de Vlaamse Oud-studentenbond van de unitaire ULB. Als voorzitter van de Vereniging voor Nederlandstalig Vrijzinnig Hoger Onderwijs (1968-1974) speelde hij een belangrijke rol in de verdubbeling van de ULB. Hij was verder medestichter van de Unie van Vrijzinnige Verenigingen (1971) en de Centrale Raad der Niet-Confessionele Levensbeschouwelijke Gemeenschappen van België (1972). In 1950 lag hij mede aan de basis van het Kunst- en Cultuurverbond bij het Paleis voor Schone Kunsten en in 1985 was hij medestichter van de vereniging zonder winstoogmerk Paleis. Hij was voorzitter van het Contact- en Cultuurcentrum Brussel (1973-1992). Van 1969 tot 1970 was hij lid van de Commissie van Advies tot Bevordering van het Nederlands Cultuurleven in het arrondissement Brussel. Vanaf 1970 zetelde hij in de Sportraad voor Vlaanderen, waarvan hij in 1972-1974 secretaris-generaal was.