Dinaso Militanten Orde

Organisatie
Jan Creve (2023, ongewijzigd), Jan Creve (1998)
Afkorting
DMO
Alternatieve naam
Dinaso Militie (DM) [1932-1934]
Dietsche Militie (DM) [1932-1934]
Dietsche Militanten Orde (DMO) [1934-1941]
Dietsche Atletische School
Oprichting
10 juli 1932
Stopzetting
mei 1941
Leestijd: 3 minuten

Militie van het Verdinaso Verbond van Dietsche Nationaal Solidaristen
Het Verbond van Dietsche Nationaal Solidaristen (Verdinaso) (1931-1941) was een fascistisch geïnspireerde beweging onder leiding van Joris van Severen, die een staats- en maatschappijherv... Lees meer
.

Nog voor de oprichting van het Verdinaso in oktober 1931 bepleitte Joris van Severen Van Severen, Joris
Joris van Severen (1894-1940) is vooral bekend als de oprichter en leider van het fascistisch geïnspireerde Verdinaso (Verbond van Dietsche Nationaal Solidaristen). Medio jaren 1930 verru... Lees meer
de totstandkoming van Vlaams-nationale milities. Zo ontstonden er vanaf 1930 in West- en Oost-Vlaanderen verschillende militiegroepen die onder invloed stonden van Van Severen en zijn medestander Wies Moens Moens, Wies
Lees meer
. Midden 1931 kwam het tot een bundeling van de Vlaamsche Militiegroepen uit Brabant en West- en Oost-Vlaanderen onder leiding van de Oost-Vlaamse oud-strijder Daniël Maes. Zij vormden de eerste kern van de latere Dinaso Militie (DM). In november 1931 trad ook de Vlaamsche Militie van Antwerpen toe tot het Verdinaso en enkele maanden later werd de Antwerpse militieleider Jef Missoorten Missoorten, Jef
Jef Missoorten (1897-1964) was oprichter en leider van de Antwerpse Vlaamsche Militie die zich in november 1931 aansloot bij de Dinaso-Militie. Vanaf 1932 leidde hij de Dinaso-Militie maa... Lees meer
leider van de DM. Tweede man werd de Gentenaar Jef François François, Jef
Jef François (1901-1996) was als leider van de Dinaso Militanten Orde een kopstuk van het Verdinaso. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd hij commandant van de Dietsche Militie – Zwarte Br... Lees meer
. Op de eerste landdag van het Verdinaso op 10 juli 1932 te Roeselare telde de DM 250 militanten.

De DM was op militaire leest geschoeid en had als voornaamste taak de vergaderingen van het Verdinaso mogelijk te maken. Hierdoor raakte de DM regelmatig betrokken in hevige incidenten met tegenstanders. Vanaf eind 1933 kwamen er overheidsmaatregelen tegen de DM. Er vonden huiszoekingen plaats en in verschillende gemeenten werd het de Dinaso's verboden in het openbaar te marcheren of te oefenen. Op 29 juli 1934 werd de wet op de private milities goedgekeurd en Van Severen ontbond de DM.

Enkele maanden later, op de derde landdag van het Verdinaso te Tielt, werd de Dinaso Militanten Orde (DMO) opgericht. De nieuwe organisatie verschilde in weinig opzichten van de DM, maar het strikt militaire, waaronder de stormpetten en wapenstokken, verdween. Er kwam nu meer nadruk op de propaganda te liggen. Ondertussen werd het aandeel van François in de DMO steeds belangrijker. Een conflict met Missoorten zorgde in het voorjaar van 1936 voor het verdwijnen van Missoorten. François werd commandant en bouwde de DMO uit tot een echt propagandaleger, waarin colportages en propagandamarsen de voornaamste activiteiten vormden. Tevens wist hij het (numerieke) belang van de militantenorde te versterken door de oprichting van de Reserve Militanten Orde (RMO) in 1936. De RMO omvatte een deel van de Verdinasokaders en werd vooral ingezet voor belangrijke propagandamarsen. In totaal ging het om ongeveer 200 militanten extra bij de 400 à 500 militanten die de DMO telde.

Ook in Nederland telde het Verdinaso enkele tientallen militanten. In 1935 werd de DMO er ontbonden wegens een verbod op de weerkorpsen en op 1 januari 1936 kwam de Dinaso Propaganda Orde (DPO) tot stand. De DPO bleef bestaan tot het Verdinaso-Nederland in 1939 opging in het Verbond der Nederlanders. Men sprak toen kortweg van Propaganda-Orde.

Binnen het Verdinaso kreeg de DMO een steeds sterkere positie. Dat leidde begin de jaren 1930 tot enkele scherpe conflicten tussen François en zijn militantenleiders enerzijds, en andere vooraanstaanden uit de beweging anderzijds. Deze conflicten bleven ook na de dood van Van Severen (mei 1940) aanslepen. Dinasoleiders als Paul Persyn Persyn, Paul
Na een prominente rol te hebben gespeeld in de Gentse studentenbeweging werd Paul Persyn (1912-1976) actief in het Verdinaso in Antwerpen, waar hij in toenemende mate een leidende functie... Lees meer
en Frantz van Dorpe Van Dorpe, Frantz
Lees meer
probeerden na de hervatting van de Dinaso-aktie in augustus 1940 de sterk aangroeiende DMO onder controle te krijgen, maar slaagden hier niet in. In januari 1941 kwam het tot een reeks wederzijdse uitsluitingen, waarna Emiel Thiers Thiers, Emiel
Emiel Thiers (1890-1981) was van 1925 tot 1932 provicieraadslid voor het Katholiek Vlaamsch Nationaal Verbond en van 1931 tot 1941 lid van de Raad van Leiding van het Verdinaso, waarvan h... Lees meer
ontslag nam als leider van het Verdinaso en de leiding in handen gaf van DMO-commandant François. Op die manier werd het Verdinaso op korte tijd herleid tot de DMO. François probeerde daarmee de onderhandelingspositie van het Verdinaso ten overstaan van het VNV te verbeteren. Toen het Verdinaso zich in mei 1941 aansloot bij de Eenheidsbeweging-VNV Vlaamsch Nationaal Verbond
Het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV) (1933-1945) was een rechts-radicale Vlaams-nationalistische partij die tijdens de Tweede Wereldoorlog collaboreerde met de Duitse nationaalsocialistis... Lees meer
ging de DMO op in de nieuwgevormde Dietsche Militie – Zwarte Brigade Dietsche Militie – Zwarte Brigade
De Dietsche Militie-Zwarte Brigade was de militie van de Eenheidsbeweging-VNV (1941-1943), in november 1943 herdoopt tot Dietsche Militie (1943-1944). Lees meer
.

Literatuur

– J. Creve, Recht en Trouw. De geschiedenis van het Verdinaso en zijn milities, 1987.

Suggestie doorgeven

1998: Jan Creve (pdf)

2023: Jan Creve

Inhoudstafel