Hulpiau, Raf

Raf Hulpiau studeerde Grieks-Latijnse humaniora aan het Heilige Maagdcollege in Dendermonde. Hij behaalde het diploma van licentiaat in de handels-, consulaire en maritieme wetenschappen aan de Sint-Ignatius Handelshogeschool in Antwerpen (1931), van licentiaat in de staats- en sociale huishoudkunde (1940) en van doctor in de economische wetenschappen (1945) aan de Katholieke Universiteit Leuven. Voor 1940 was hij een tijdlang leraar in Jette. Tijdens de voorbereiding van zijn doctoraat was hij assistent van professor Gaston Eyskens Eyskens, Gaston
Gaston Eyskens (1905-1988) was een Vlaamsgezinde katholieke econoom en politicus, die onder andere eerste minister was ten tijde van de Koningskwestie en aan de basis lag van de eerste st... Lees meer (1942-1943). Na de oorlog vervulde Hulpiau onderwijsopdrachten aan de Economische Hogeschool Sint-Aloysius in Brussel (1945-1953) en aan de universiteit van Leuven (1948-1978).

In 1945 werd Hulpiau medewerker en in 1949 hoofd van de studiedienst van het Algemeen Christelijk Werknemersverbond Algemeen Christelijk Werknemersverbond
Het Algemeen Christelijk Werkersverbond werd gesticht op 17 juli 1921 en in 1991 herdoopt als ACW Koepel van Christelijke Werknemers. In 2014 werd de organisatie omgevormd tot Beweging.ne... Lees meer (ACW). Hij volgde in 1951 Paul-Willem Segers Segers, Paul-Willem
Paul-Willem Segers (1900-1983) was secretaris van het ACW en achtereenvolgens KVV- en CVP-politicus, die na de Tweede Wereldoorlog verschillende ministerposities bekleedde. Hij was betrok... Lees meer op als voorzitter van die organisatie. Hij nam ontslag als voorzitter van het ACW nadat hij in 1965 gecoöpteerd senator voor de Christelijke Volkspartij Christelijke Volkspartij
Lees meer (CVP) was geworden. Hij bleef lid van de Senaat tot 1977, in de periode 1968-1974 rechtstreeks verkozen in het arrondissement Brussel en daarna opnieuw door coöptatie. In de regering van Paul vanden Boeynants Vanden Boeynants, Paul
De rechts-conservatieve christendemocraat Paul vanden Boeynants (1919-2001) werd twee keer premier, in 1966-1968 en in 1978-1979. Tegelijk drukte hij zijn stempel op het bestuur van de st... Lees meer (1966-1968) was hij minister van Volksgezondheid. Na afloop daarvan was hij CVP-fractievoorzitter in de Senaat tot 1972.

Reeds tijdens zijn collegejaren werd Hulpiau flamingant. Hij was secretaris van de studentenvereniging 't Ros Beiaard en was actief in het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond
Lees meer (KVHV). Het romantische flamingantisme dat hij daaraan overhield, uitte zich daarna vooral op Vlaams-cultureel gebied. Als ACW-voorzitter duwde hij in 1957, op het nationaal bureau van ACW-MOC, de publicatie door van het Vlaams Manifest van het ACW, tegen de Franstaligen in. In 1961 toonde hij zich voorstander van een Vlaams front tegen de Franstaligen en in 1963 eiste hij op de Vlaamse Sociale Week de onvoorwaardelijke aanpassing van de Kamerzetels aan de nieuwe bevolkingscijfers zonder toegevingen aan de Franstaligen. Hij speelde een actieve rol tijdens de debatten over de staatshervorming Staatshervorming
Tussen 1970 en vandaag werden zes staatshervormingen doorgevoerd die België omvormden van een unitaire in een federale staat met drie gewesten, het Vlaamse, het Waalse en het Brussels Hoo... Lees meer van 1970, onder meer als lid van de Werkgroep van de 28. Hij was voorstander van eigen financiële middelen voor de cultuurraden. Hulpiau was de eerste en enige voorzitter van de (adviserende) Vlaamse Gewestraad Vlaamse Gewestraad
Lees meer (1974-1977).