Lejeune, Jules

Persoon
Herman Van Goethem (2023, ongewijzigd), Herman Van Goethem (1998)

Jules Lejeune (1828-1911) was minister van Justitie. Hij zette zich in voor een correcte toepassing van de taalwetten inzake strafzaken. Hij verzette zich tegen het streven van de Vlaamse beweging naar de eentaligheid van Vlaanderen.

Alternatieve naam
Jules Le Jeune
Geboorte
Luxembourg, 5 mei 1828
Overlijden
Brussel, 18 februari 1911
Leestijd: 2 minuten

Was doctor in de rechten (1851) en in de politieke en administratieve wetenschappen (1852) aan de Université libre de Bruxelles (ULB), hoogleraar aan de ULB en advocaat bij de balie van het hof van cassatie. Lejeune was van 1887 tot 1894 minister van justitie en als zodanig de hervormer van het Belgische strafrecht met een aantal sociale wetten, waaronder die van 1888 op de voorwaardelijke veroordeling en de voorlopige invrijheidsstelling. Hij was verder provinciaal senator voor Brabant van 1894 tot 1900 en werd in 1894 minister van staat.

Lejeune heeft zich ingezet voor een correcte toepassing te Brussel Brussel
In de geschiedenis van de Vlaamse beweging speelde Brussel een unieke rol vanwege haar hoofdstedelijke functies, economische aantrekkingskracht en als symbool van verfransing, die zich v... Lees meer
van de taalwet van 3 mei 1889 in strafzaken ( gerecht Gerecht
Lees meer
). In 1890 vroeg hij het parket te Brussel de nietigheid van de Franse rechtspleging te vorderen indien de beklaagde als Fransonkundige moest worden beschouwd. Van dan af velde de Brusselse correctionele rechtbank Nederlandstalige vonnissen. Dat droeg sterk bij tot de oprichting van het Vlaams Pleitgenootschap bij de Balie te Brussel Vlaams Pleitgenootschap bij de Balie te Brussel
Lees meer
in 1891.

Lejeune verbond zijn naam ook aan de taalwet van 4 september 1891, waardoor onder meer voortaan de hoven van beroep te Brussel en te Luik strafprocessen in de taal van de vorige aanleg zouden behandelen. Hij verzette zich wel tegen een andere bepaling die een Vlaamse meerderheid aan de regering opdrong, namelijk dat advocaten voortaan konden eisen dat hun tuchtzaak in het Nederlands werd behandeld, hoewel ze toch Frans kenden. De V.B. begon inderdaad op te komen voor de eentaligheid van Vlaanderen. Lejeune zat niet op deze golflengte. Dat bleek overduidelijk in 1897, bij de parlementaire bespreking van het wetsvoorstel- Juliaan de Vriendt De Vriendt, Juliaan
Juliaan De Vriendt (1842-1935) was een pedagogisch en uitvoerend kunstschilder, die van 1894 tot 1900 kamerlid was voor de katholieke partij. In 1895 legde hij een wetsvoorstel neer voor ... Lees meer
- Edward Coremans Coremans, Edward (1835-1910)
Advocaat Edward Coremans (1835-1910) was politicus voor de Meetingpartij en voorzitter van de Nederduitsche Bond. Gedurende 42 jaar was Coremans als kamerlid een leidende figuur van de Vl... Lees meer
(1895) voor de officiële gelijkstelling van de Franse en de Nederlandse taal. De Senaat nam op 5 februari 1897 een amendement van Lejeune aan waardoor het door de Kamer in november 1896 goedgekeurde wetsvoorstel werd afgezwakt. Deze stemming in de Senaat vormde het beginpunt van de massale agitatie van Vlaamse zijde, die succesvol zou worden bekroond met de goedkeuring in 1898 van de Gelijkheidswet Gelijkheidswet
De gelijkheidswet van 1898 stelde het Nederlands voor officiële publicaties gelijk aan het Frans. De wet werd vanuit de Vlaamse beweging breed ondersteund, en leidde, na de Waalse afwijzi... Lees meer
.

Literatuur

– H. le Bon, 'Jules Le Jeune', in Rechtskundig Tijdschrift (1911), p. 1-3.
– M. Biermé, Jules Lejeune. Un grand humain, 1927.
– J. Dupréel, 'Lejeune, Jules', in BN, XXXIII, supplément 5, 1966.
– H. van Goethem, De taaltoestanden in het Vlaams-Belgisch gerecht 1795-1935 (Verhandelingen van de KAWLSKB, klasse der letteren, jg. 52, nr. 134, 1990).

Suggestie doorgeven

1973: Jean-Marie Lermyte (pdf)

1998: Herman Van Goethem

2023: Herman Van Goethem

Databanken

Inhoudstafel