Nees, Staf
Staf Nees (1901-1965) was stadsbeiaardier van Mechelen. Hij speelde vaak bewerkingen van Oudnederlandse liederen. Ook componeerde hij beiaardmuziek.
Volgde muziek Muziek
Lees meer lessen aan het Mechelse muziekconservatorium en aan het Lemmensinstituut bij Van Nuffel en Lodewijk Mortelmans Mortelmans, Lodewijk
Lodewijk Mortelmans (1868-1952) was achtereenvolgens leraar en directeur van het Antwerpse conservatorium. Hoewel hij grote bewondering koesterde voor Peter Benoit, brak hij gaandeweg met... Lees meer . Nadat hij in 1922 met grote onderscheiding de Prijs Lemmens-Tinel had behaald, werd hij datzelfde jaar dirigent van de Koninklijke Kunstkring Edgar Tinel Tinel, Edgar
Edgar Tinel (1854-1912) was een componist die zich met zijn liederen aanvankelijk binnen de Vlaamse beweging situeerde, maar later uitsluitend nog religieuze muziek componeerde. Hij verdi... Lees meer . Met deze muziekvereniging voerde hij muziek uit van de barok tot Stravinsky, maar vooral ook werken van zijn Vlaamse collega's. Zijn grote liefde ging echter uit naar de beiaard. In 1924 haalde hij aan de Mechelse beiaardschool van Jef Denyn Denyn, Jef
Jef Denyn (1862-1941) was een Vlaamsgezinde stadsbeiaardier van Mechelen, componist en medestichter-directeur van de Internationale Beiaardschool in Mechelen. Lees meer het einddiploma met grote onderscheiding. Twee jaar later werd dat gehonoreerd met de benoeming tot Mechels hulpbeiaardier. In die functie verving hij steeds meer Denyn tijdens diens buitenlandse concertreizen. Het was dan ook vanzelfsprekend dat Nees in 1932 de officiële Mechelse stadsbeiaardier werd en dat hij in 1944 benoemd werd als tweede directeur van de Beiaardschool, telkens in opvolging van Denyn. In deze laatste hoedanigheid leidde hij samen met Jef van Hoof Van Hoof, Jef
Lees meer verscheidene generaties binnen- en buitenlandse beiaardiers op, stichtte hij in 1946 de Internationale Compositiewedstrijd voor beiaard en promootte hij de beiaard tot ver buiten de grenzen. Hij werd een veelgevraagd jurylid en adviseur in restauratiedossiers en gaf vele concerten in het buitenland (onder andere in Engeland, Denemarken, Duitsland en Amerika). Op die concerten speelde hij vaak bewerkingen van Oud-Nederlandse liederen. In 1958 kreeg hij de Harriet Cohen International Music Award voor zijn werk als concertbeiaardier in Engeland. Naast zijn vele beiaardcomposities (onder andere Toccata, Lied en Fuga voor beiaard op Daar staat een clooster in Oostenrijk en Introduktie, Lied en Fuga over Ghequetst ben ic van binnen) en -transcripties (van onder meer werken van De Fesch, Van den Gheyn en Fiocco), schreef hij in de Vlaamse romantische traditie koorwerken en liederen. In 1953 werd Nees voorzitter van Het Madrigaal, de federatie voor Vlaamse katholieke koren.
Literatuur
– L. Goffinet, Meester Staf Nees, 1952.
– J. d'Hollander, 'Staf Nees, komponist van beiaardmuziek', in Gamma, nr. 6 (1975).
– F. Vos, Staf Nees bundel: oorspronkelijke beiaardcomposities, 1975.
– P. van den Broek, 'Memorabele meesters. Staf Nees', in ANZ (1990).
– J. Adriaenssens, Staf Nees: beiaardier, organist, componist, dirigent, 1993.
– G. Huybens (red.), Beiaarden en torens in België, 1994.