Van Bastelaere, Dirk

Persoon

Dirk van Bastelaere (1960) wordt, samen met Erik Spinoy, gezien als de voorman van het Vlaamse postmodernisme. Hij publiceerde meerdere dichtbundels en essays. Na zijn literaire carrière was hij actief als woordvoerder van de Kamer- en Senaatsfracties van de N-VA.

Geboorte
Sint-Niklaas, 23 oktober 1960
Leestijd: 4 minuten

Dirk van Bastelaere werd geboren op 23 oktober 1960 in Sint-Niklaas, waar hij op de middelbare school Nederlandse literatuur Literatuur
De literatuur heeft een cruciale rol gespeeld in het ontstaan van de Vlaamse ontvoogdingsstrijd en ook in de daaropvolgende fasen van de Vlaamse natiewording zijn schrijvers vaak richting... Lees meer
kreeg van priester-dichter en vertaler Anton van Wilderode Coupé, Cyriel
Cyriel Coupé (1918-1998), beter bekend onder zijn pseudoniem Anton van Wilderode, was priester, auteur, dichter en classicus. Lees meer
. Nadien studeerde hij Germaanse Taal- en Letterkunde aan de KU Leuven, een studie die hij afbrak en later voltooide aan de Universiteit Antwerpen. Hij was onder meer werkzaam als ambtenaar in Brussel, als docent aan de Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen en als persverantwoordelijke voor sociaal secretariaat sdworx. Hij is de auteur van vijf dichtbundels, een aantal bibliofiele publicaties en een essayboek over poëzie.

Van Bastelaere wordt, samen met Erik Spinoy Spinoy, Erik
Erik Spinoy (1960) introduceerde samen met Dirk van Bastelaere het postmodernisme in de Vlaamse literatuur. Hij schreef tot nu toe acht dichtbundels. In zijn academische publicaties legt ... Lees meer
, gezien als de voorman van het Vlaamse postmodernisme, dat geïntroduceerd werd in het door hen opgerichte tijdschrift R.I.P. (1982-1983) en later tijdens het redacteurschap van beiden bij Yang (periode 1992-1994) verder werd uitgedragen. Na zijn nog neoromantisch te noemen debuut Vijf jaar (1985) publiceerde Van Bastelaere proeven van postmoderne gedichten in Golden Boys (1986), een duobundel met Erik Spinoy, en in Twist met ons (1987), een bloemlezing waarin naast deze beiden ook Bernard Dewulf en Charles Ducal vertegenwoordigd waren. Inleider Benno Barnard zette hen neer als een nieuwe generatie postmoderne dichters.

Daarna volgde Pornschlegel en andere gedichten (1988), de bundel die zowel als de doorbraak van Van Bastelaere als van het postmodernisme in de Vlaamse poëzie beschouwd kan worden, en de bundels Diep in Amerika (1994) en Hartswedervaren (2000) waarin hij een deconstructie van het romantische cliché van het hart brengt. Voor deze bundel ontving de dichter de Vlaamse Cultuurprijs voor Poëzie. Zijn ideeën over poëzie en literatuur expliciteerde hij in Wwwhhoooosshhh. Over poëzie en haar wereldse inbedding (2001). Daarna volgden nog twee bibliofiele bundels en De voorbode van iets groots (2006).

In 2008 was Van Bastelaere met Erwin Jans en Patrick Peeters samensteller van de bloemlezing Hotel New Flandres, een opdracht naar aanleiding van de dertigste verjaardag van Poëziecentrum in 2006. Het boek geeft een overzicht van zestig jaar Vlaamse poëzie vanaf 1945 en bevat een polemische inleiding waarin de keuzes – niet het minst deze om het Vlaamse literaire systeem los te zien van het Noord-Nederlandse en dus enkel Vlaamse dichters op te nemen – verantwoord worden.

Naar aanleiding van de aanstelling van Charles Ducal als Dichter des Vaderlands in 2014 schreef Van Bastelaere in De Standaard De Standaard (1914-)
Het eerste nummer van het dagblad De Standaard verscheen op 4 december 1918. De krant was gedurende vele decennia hét blad bij uitstek van de katholieke Vlaamse beweging in al haar varian... Lees meer
een schotschrift tegen dit initiatief, dat hij beschouwde als een politiek statement. Ducal verweet hij een keuze tegen zijn moedertaal en tegen de tendens tot autonomisering van de bevolking in Vlaanderen. In die periode was hij werkzaam als woordvoerder van de Kamer- en Senaatsfracties van de N-VA Nieuw-Vlaamse Alliantie
De N-VA is op electoraal vlak de meest succesvolle Vlaams-nationalistische partij ooit en slaagde er ook in om de grootste Belgische partij te worden. Ze zit bijna 20 jaar in de Vlaamse R... Lees meer
, een job die hij uitoefende van 2014 tot zijn ontslag in 2016. Hij behoorde tot de strekking van Hendrik Vuye Vuye, Hendrik
Hendrik Vuye (1962) is hoogleraar staatsrecht en publicist. Hij was politicus voor de Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA). Samen met Veerle Wouters brak hij met de partij en richtte hij de nie... Lees meer
en Veerle Wouters Wouters, Veerle
Veerle Wouters (1974) was actief voor de Volksunie (VU) en Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA). Samen met Hendrik Vuye brak ze met de partij en richtte ze de niet-erkende tweemansfractie Vuye ... Lees meer
, en verliet samen met hen de partij. Nadien werkte hij op een advocatenkantoor.

Werken

Vijf jaar, 1985.
Golden Boys, 1986 (met E. Spinoy).
Twist met ons, 1987 (met B. Dewulf, C. Ducal en E. Spinoy).
Pornschlegel en andere gedichten, 1988.
Diep in Amerika, 1991.
Hartswedervaren, 2000.
Wwwhhoooosshhh. Over poëzie en haar wereldse inbedding, 2001.
De voorbode van iets groots, 2006.

Literatuur

– H. Brems e.a., De “postmodernistische” dichters, in: H. Brems e.a., ‘Opener dan dicht is toe’. Poëzie in Vlaanderen 1965-1990, 1991, pp. 85-92.
– G. Buelens, een postmoderne pol, in: G. Buelens, Van Ostaijen tot heden. Zijn invloed op de Vlaamse poëzie, 2001, pp. 1007-1068.
– E. Jans, Dirk van Bastelaere, in: H. Brems e.a., Kritisch lexicon van de moderne Nederlandstalige literatuur, 2004, pp. 1-13.
– D. van Bastelaere e.a., Hotel New Flandres. 60 jaar Vlaamse poëzie 1945-2005, in: D. van Bastelaere e.a., Hotel New Flandres, 2008, pp. 5-33.
– D. van Bastelaere, De vaderlandse dichter als splijtzwam, in: De Standaard, 17 januari 2014.
– B. Eeckhout e.a., In een onafhankelijk Vlaanderen zou ik Groen stemmen, in: De Morgen, 22 november 2014.
– J.M., VRT-journalist gaat aan de slag bij N-VA, in: De Morgen, 27 september 2016.

Suggestie doorgeven

2023: Stefaan Goossens

Databanken

Inhoudstafel