Encyclopedie

Karel Albert (1901-1987) was componist en muziekleraar. Hij behoorde tot een groep modernistische muzikanten, die zich verzetten tegen de Vlaamse Romantische muziek.

Majoor Edward Albrecht (1857-1930) kreeg van de Antwerpse flaminganten de spotnaam Majoor Kopaf na een veelbesproken incident met student Jozef Grote.

Tandarts Hilaire Allaeys (1873-1934) werkte mee aan tal van Vlaamsgezinde periodieken. In Antwerpen was hij medestichter van de Vlaamsche Zangersgilde.

Patrick Allewaert (1945) was in Roeselare gemeenteraadslid. Ook zetelde hij voor de Volksunie in de Senaat.

Antwerpenaar Flor Alpaerts (1876-1954) was de belangrijkste Benoit-dirigent van zijn generatie. Ook was hij actief als componist.

De sociaaldemocraat Willy Altschul (1886-1918) was als publicist en medewerker van het Duitse bezettingsbestuur vanaf eind 1917 betrokken bij de Flamenpolitik.

Antoon Ampe (1901-1975) was AKVS-voorzitter in 1924-1925 toen het AKVS formeel koos voor het Vlaams-nationalisme. Hij verliet Leuven voor Gent tijdens het conflict met de Leuvense rector dat jaar en werd er in 1927 arts.

De Vlaamsgezinde katholiek Eduard Amter (1898-1969) was van 1924 tot 1964 algemeen secretaris van het Davidsfonds en vanuit die functie een belangrijke actor in het flamingantische middenveld.

Karl T. Andree (1808-1875) was een Duitse nationalistische en liberale publicist die vóór 1848 tijdelijk belangstelling koesterde voor de Vlaamse beweging.

Aleide Andries (1921-1995) was een spilfiguur in de heroprichting van de Vlaams-Dietse meisjesbeweging na de Tweede Wereldoorlog. In 1961 trad ze in bij een dominicanessencongregatie in Nederland, waar ze de kloosternaam Lutgardis kreeg.

Karel Angermille (1873-1938) was tijdens de Eerste Wereldoorlog betrokken bij het activisme in Antwerpen. Na de oorlog was hij actief binnen de Frontpartij. Ook was hij medestichter van de krant De Dag.