Segers, Paul

Persoon
Emmanuel Gerard (2023, aanvulling), Emmanuel Gerard (1998)

Paul Segers (1870-1946) was een katholiek politicus, die zijn betekenis voor de Vlaamse beweging vooral ontleende aan de wet-Segers-Franck op het taalgebruik in het vrij middelbaar onderwijs (1910).

Geboorte
Antwerpen, 12 oktober 1870
Overlijden
Antwerpen, 2 februari 1946
Leestijd: 2 minuten

Paul Segers vestigde zich na studies te Leuven als advocaat in Antwerpen. Van 1900 tot 1925 was Segers volksvertegenwoordiger en van 1925 tot 1936 gecoöpteerd senator voor de katholieke partij Katholieke partij
De katholieke partij, later CVP (vanaf 1945) en CD&V (vanaf 2001) speelde een cruciale rol in de geschiedenis van de Vlaamse beweging. De partij had een belangrijk aandeel in onder m... Lees meer
.

Zijn naam blijft verbonden aan het amendement dat hij met Louis Franck Franck, Louis
De inzet van Louis Franck (1868-1937) voor de vernederlandsing van het middelbaar onderwijs en de Gentse universiteit bracht hem rond 1910 op het hoogtepunt van zijn Vlaams-liberale roem.... Lees meer
uitwerkte en dat het wetsvoorstel- Edward Coremans Coremans, Edward (1835-1910)
Advocaat Edward Coremans (1835-1910) was politicus voor de Meetingpartij en voorzitter van de Nederduitsche Bond. Gedurende 42 jaar was Coremans als kamerlid een leidende figuur van de Vl... Lees meer
op het taalgebruik in het vrij middelbaar onderwijs Middelbaar onderwijs
De geschiedenis van het middelbaar onderwijs is nauw verweven met die van de Vlaamse beweging. Tot diep in de 20ste eeuw bleef de middelbare school een grotendeels Franstalig bastion van ... Lees meer
uit het slop hielp (wet-Segers-Franck van 12 mei 1910). Enig werkdadig aandeel in de Vlaamse beweging had hij verder niet, integendeel.

Als minister in de oorlogsregering van Le Havre toonde Segers zich ontvankelijk voor de annexionistische eisen van de Belgische nationalisten Belgisch nationalisme
Lees meer
ten koste van Nederland. Na de wapenstilstand verdween hij uit de regering, maar maakte hij op de Parijse vredesconferentie als Belgische gevolmachtigde deel uit van de Commissie der XIV, belast met de herziening van de verdragen van 1839.

In 1919 volgde Segers Charles Woeste Woeste, Charles
Charles Woeste (1837-1922) was een conservatief politicus. Hij was voorstander van de fundamentele vrijheden, wars van staatsinterventie in maatschappelijke aangelegenheden en kantte zich... Lees meer
op als voorzitter van het Verbond van Katholieke Kiesverenigingen, de conservatieve en veeleer Fransgezinde vleugel van de katholieke partij, die door de democratisering in het defensief werd gedrongen. Hij was een van de weinige katholieke politici in Vlaanderen die het Vlaams minimumprogramma Minimumprogramma
Het Minimumprogramma was de benaming voor het eisenpakket dat de Belgisch-loyale flaminganten, in het bijzonder inzake taalwetgeving, in de periode tussen de beide wereldoorlogen nastreef... Lees meer
weigerden te aanvaarden en trad evenmin toe tot de Katholieke Vlaamsche Kamergroep van Frans van Cauwelaert Van Cauwelaert, Frans
Frans van Cauwelaert (1880-1961) was een Vlaamsgezinde katholieke politicus, die een hoofdrol speelde in de vernederlandsing van het openbare leven in Vlaanderen. Van Cauwelaert lag in 19... Lees meer
. In Antwerpen stonden beide politici tegenover elkaar. Na de gemeenteraadsverkiezingen van april 1921 probeerde Segers een meerderheid te vormen met de liberalen, maar het was Van Cauwelaert die erin slaagde een meerderheid te vormen met de socialisten en tot burgemeester werd benoemd. Daarop lokte Segers een krachtmeting uit bij de parlementsverkiezingen van 20 november 1921 met een eigen lijst tegen die van Van Cauwelaert. Zijn voorbeeld kreeg navolging. In acht van de zestien Vlaamse kiesarrondissementen kwamen zogenoemde nationaal-katholieke lijsten op tegen ‘Vlaamse en volksgezinde’ lijsten. Segers werd verkozen. Het Verbond van Katholieke Kiesverenigingen dat hoofdzakelijk in Wallonië rekruteerde, bleef onder zijn leiding een obstakel voor de verwezenlijking van het minimumprogramma. Segers trok zich in 1936 uit al zijn politieke functies terug nadat hij door de lastercampagne van Léon Degrelle Degrelle, Léon
Léon Degrelle (1906-1994) was de leider van Rex, initieel een Belgische, extreemrechtse nationalistische beweging, nadien omgevormd tot partij, die na 1936 radicaliseerde in fascistische ... Lees meer
in het gedrang was gebracht.

Literatuur

— E. Gerard, De katholieke partij in crisis. Partijpolitiek leven in België 1918-1940, 1985.

Suggestie doorgeven

1975: Wim Van den Steene (pdf)

1998: Emmanuel Gerard

2023: Emmanuel Gerard

Inhoudstafel