De Bruyne, Hector

Hector de Bruyne volgde de Latijn-Griekse humaniora aan het Sint-Jozef-Klein-Seminarie in Sint-Niklaas en studeerde nadien handels- en consulaire wetenschappen aan de Sint-Ignatiushogeschool in Antwerpen.

In 1937 trad De Bruyne toe tot het Dietsch Jeugdverbond Dietsch Jeugdverbond
Het Dietsch Jeugdverbond (1937-1941) was de organisatorische voortzetting van het Algemeen Katholiek Dietsch Studentenverbond (AKDS). De beweging richtte zich niet meer enkel naar katholi... Lees meer , waarvan hij in 1940 leider werd.

Tweede Wereldoorlog en nasleep

Kort na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog Tweede Wereldoorlog
De Tweede Wereldoorlog werd in Vlaanderen getekend door de onvoorwaardelijke collaboratie van het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV). De samenwerking met de bezetter en de bestraffing erva... Lees meer werkte hij een tijd als vrijwillige arbeider in een Duitse fabriek. Vanaf 1942 was hij als redacteur buitenland verbonden aan het VNV Vlaamsch Nationaal Verbond
Het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV) (1933-1945) was een rechts-radicale Vlaams-nationalistische partij die tijdens de Tweede Wereldoorlog collaboreerde met de Duitse nationaalsocialistis... Lees meer -dagblad Volk en Staat Volk en Staat
Volk en staat (15 november 1936 - 3 september 1944) was een Vlaams-nationalistisch dagblad en orgaan van het Vlaamsch Nationaal Verbond. Het blad verscheen als opvolger van De Schelde (1... Lees meer . Een jaar later kwam hij in conflict met de Duitse overheid en hij werd gedurende drie maanden gevangengezet.

Na de oorlog vluchtte De Bruyne naar Frankrijk, waar hij in een interneringskamp en in de gevangenis van Bayonne verbleef. Weer vrij werd hij er redacteur bij La renaissance agricole, het blad van een boerenorganisatie (1945-1946). In België was hij inmiddels bij verstek tot een levenslange gevangenisstraf veroordeeld.

In 1946 keerde De Bruyne naar België terug en werd er als oud-medewerker van Volk en Staat tot tien jaar hechtenis veroordeeld; de straf werd in beroep teruggebracht tot zeven jaar. Na een zware ziekte werd hij in 1948 in vrijheid gesteld. Hij ging dan economie studeren aan de Rijksuniversiteit Gent en behaalde het licentiaatsdiploma in 1953.

Journalistieke activiteit

De Bruyne was vooral actief als journalist: hij was redactiesecretaris van het wetenschappelijk tijdschrift van de Sint-Ignatiushogeschool, hoofdredacteur van Avond-Echo (1953-1961), economisch redacteur bij De Standaard De Standaard (1914-)
Het eerste nummer van het dagblad De Standaard verscheen op 4 december 1918. De krant was gedurende vele decennia hét blad bij uitstek van de katholieke Vlaamse beweging in al haar varian... Lees meer 1961-1964) en redacteur beurs en financiën bij Gazet van Antwerpen Gazet van Antwerpen
De krant Gazet Van Antwerpen verschijnt sinds 1891 en betoonde van bij de start belangstelling voor de Vlaamse beweging. Aanvankelijk werd de Antwerpse Meetingpartij gesteund en later Fra... Lees meer (1964-1971). Begin 1971 werd hij algemeen directeur van De Financieel-Economische Tijd De Tijd
Lees meer . Hij werkte ook mee aan Opstanding Opstanding (1949-1959)
Opstanding was een onafhankelijk Vlaams-nationaal weekblad, uitgegeven door NV Luctor en Walter Bouchery. Het blad sympathiseerde met, maar stond ook kritisch tegenover de Vlaamse Concent... Lees meer , Dietsland Europa Dietsland Europa
Het tijdschrift Dietsland Europa was het blad van de Jong Nederlandse Gemeenschap en later van Were Di. Het verdedigde radicaal Vlaamse, Groot-Nederlandse en extreemrechtse standpunten en... Lees meer en ’t Pallieterke 't Pallieterke
’t Pallieterke (1945-…) is een Vlaams-nationalistisch weekblad, dat aanvankelijk uiterst-rechts georiënteerd was en overwegend satirische bijdragen publiceerde, maar dat de afgelopen dece... Lees meer .

Politieke loopbaan

Inmiddels bleef De Bruyne ook politiek actief. Hij was betrokken bij de Vlaamse Concentratie Vlaamse Concentratie
De Vlaamse Concentratie was een naoorlogse Vlaams-nationale politieke partij (1949-1954) met Alex Donckerwolcke als voorzitter. Ze was voornamelijk anti-repressie. Lees meer en kwam nadien terecht in de Volksunie Volksunie
Tussen 1954 en 2001 bepaalde de Volksunie (VU) als Vlaams-nationalistische partij mee de politieke evolutie in België, van unitaire staat tot federaal koninkrijk. Ze groeide uit tot de tw... Lees meer (VU). In 1971 werd hij lijsttrekker voor de Senaat in het arrondissement Antwerpen, een plaats die Hendrik Ballet Ballet, Hendrik
Hendrik Ballet (1901-1974) was een Vlaams-nationalistische politicus in Limburg (interbellum) en Antwerpen (jaren 1960-1970). Ballet trad tijdens de oorlog op als gouwleider van het VNV v... Lees meer na enige strubbelingen aan hem afstond.  De Bruyne werd verkozen en bleef senator tot 1985. Al snel nam hij in de senaatsfractie een leidende rol op zich. Hij hield zich vooral bezig met financiële en buitenlandse zaken. Van 1977 tot 1982 zetelde hij ook in de gemeenteraad van Antwerpen. In 1975 nam hij deel aan de voorzittersverkiezingen van de VU als kandidaat van de rechts-nationalistische vleugel. Hij nam het op tegen Vic Anciaux Anciaux, Vic
Vic Anciaux (1931-2023) was geneesheer en militeerde vanaf 1950 in het partijpolitieke Vlaams-nationalisme. Voor de Volksunie, waarvan hij voorzitter was van 1979 tot 1986, vervulde hij ... Lees meer en Hugo Schiltz Schiltz, Hugo
Hugo Schiltz (1927-2006) was een advocaat en politicus voor de Volksunie. Hij zetelde in de Antwerpse gemeenteraad, de Kamer en maakte deel uit van een Vlaamse Regering. Hij zetelde in he... Lees meer . In de derde ronde verloor hij tegen deze laatste.

Toen de VU in juni 1977 tot de regering toetrad, werd De Bruyne een van de belangrijkste voorstanders van het Egmontpact Gemeenschapspact
Het Egmontpact of Egmontakkoord maakt samen met de Stuyvenbergakkoorden deel uit van het zogenaamde Gemeenschapspact, dat de definitieve pacificatie van de communautaire problemen tot doe... Lees meer en de Stuyvenbergakkoorden Gemeenschapspact
Het Egmontpact of Egmontakkoord maakt samen met de Stuyvenbergakkoorden deel uit van het zogenaamde Gemeenschapspact, dat de definitieve pacificatie van de communautaire problemen tot doe... Lees meer . In rechts-nationalistische kringen kreeg hij hiervoor veel kritiek. Hij werd minister van Buitenlandse Handel en bleef dit tot april 1979. In die functie vertegenwoordigde hij de VU in het kernkabinet. Hij trachtte in die periode de Vlaamse ondervertegenwoordiging op dit departement te corrigeren.

In 1985 stopte De Bruyne met de actieve politiek. Hij bleef wel verbonden met de Vlaamse beweging. Zo was hij medeoprichter en voorzitter van het ADVN ADVN | archief voor nationale bewegingen
ADVN | archief voor nationale bewegingen is een archief en onderzoekscentrum, erkend door de Vlaamse overheid als collectiebeherende cultuureelerfgoedorganisatie. Sinds 1984 worden archie... Lees meer .