Maes, Bob

Bob Maes volgde klassieke humaniora aan het koninklijk atheneum van Brussel. Door zelfstudie en via de confrontatie met de Franstalige dominantie in het Brusselse atheneum, vatte hij een sterke sympathie op voor het Vlaams-nationalisme. Tijdens het schooljaar 1942-1943 richtte hij een afdeling op van de Dietsche Studentenschap Dietsche Studentenschap
Het Diets Studentenschap werd in 1938 opgericht door Dries Bogaert. Het wilde Dietsgezinde studenten van het middelbaar onderwijs binnen een politiek-onafhankelijke vereniging samenbrenge... Lees meer . Eind 1943 werd hij zonder medeweten van zijn ouders lid van de Nationaal-Socialistische Jeugd Vlaanderen Nationaal-Socialistische Jeugd Vlaanderen
Lees meer (NSJV), leider van de afdeling in Oudergem en tijdens de laatste maanden van de Tweede Wereldoorlog Tweede Wereldoorlog
De Tweede Wereldoorlog werd in Vlaanderen getekend door de onvoorwaardelijke collaboratie van het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV). De samenwerking met de bezetter en de bestraffing erva... Lees meer secretaris voor de regio Brussel. In die periode sloot hij zich ook aan bij het Vlaamsch Nationaal Verbond Vlaamsch Nationaal Verbond
Het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV) (1933-1945) was een rechts-radicale Vlaams-nationalistische partij die tijdens de Tweede Wereldoorlog collaboreerde met de Duitse nationaalsocialistis... Lees meer (VNV). Ondertussen werkte hij in 1943-1944 onder het door de Duitse bezetter opgelegde regime van de verplichte tewerkstelling.

Na de Tweede Wereldoorlog

In september 1944 meldde Maes zich bij de politie en zat hij een jaar in hechtenis. Hij werd uiteindelijk niet veroordeeld, maar kwam wel op de lijst van de krijgsauditeur terecht en werd voor twintig jaar vervallen verklaard van zijn burgerrechten. Begin 1946 ging hij werken voor een verzekeringsfirma en vanaf 1957 was hij zelfstandig makelaar. Kort na zijn vrijlating engageerde Maes zich opnieuw in het Vlaams-nationalisme en was hij betrokken bij allerlei verenigingen en manifestaties.

Vlaamse Militanten Orde en Volksunie

Eind 1950 richtte Maes de Vlaamse Militanten Orde Vlaamse Militanten Orde (1950-1971)
De Vlaamse Militanten Orde was een Vlaams-nationale militantenorganisatie die werd opgericht in 1950, aanvankelijk ter ondersteuning van de Vlaams-nationale partijpolitiek. Lees meer (VMO) op, naar het voorbeeld van de milities van onder meer het VNV en het Verdinaso Verbond van Dietsche Nationaal Solidaristen
Het Verbond van Dietsche Nationaal Solidaristen (Verdinaso) (1931-1941) was een fascistisch geïnspireerde beweging onder leiding van Joris van Severen, die een staats- en maatschappijherv... Lees meer . Hij stelde deze organisatie ter beschikking van de Vlaamse Concentratie Vlaamse Concentratie
De Vlaamse Concentratie was een naoorlogse Vlaams-nationale politieke partij (1949-1954) met Alex Donckerwolcke als voorzitter. Ze was voornamelijk anti-repressie. Lees meer en trad in 1951 toe tot het bestuur van die partij. De VMO leverde propagandadiensten in de vorm van colportage en plakken en zorgde voor de militante bescherming tijdens Vlaams-nationale betogingen. Tijdens de flamingantische campagne tegen de Franstalige journalist en voormalige weerstander Jean Fosty Fosty, Jean
Jean Fosty (1910-1974) was tijdens de Tweede Wereldoorlog actief in het verzet en werd na de oorlog senator voor het FDF. In 1953 nam hij de leiding op zich van acties tegen amnestie in D... Lees meer , die in 1953 acties opzette tegen de IJzerbedevaart IJzerbedevaarten
De IJzerbedevaart is een jaarlijkse herdenking van de Vlaamse gesneuvelden tijdens de Eerste Wereldoorlog, die ontstond omstreeks 1920. Dit voor de Vlaamse beweging erg symbolische gebeur... Lees meer , werd Maes gearresteerd. Hij zat twee maanden vast, werd veroordeeld tot één maand effectief en verloor zijn burgerrechten opnieuw voor vijf jaar. In het najaar van 1954 weigerde hij de partijleiding van de Vlaamse Concentratie Vlaamse Concentratie
De Vlaamse Concentratie was een naoorlogse Vlaams-nationale politieke partij (1949-1954) met Alex Donckerwolcke als voorzitter. Ze was voornamelijk anti-repressie. Lees meer te volgen in de overstap naar de Vlaamse Volksbeweging Vlaamse Volksbeweging
De Vlaamse Volksbeweging (VVB) was een Vlaams-nationalistische drukkingsgroep, die werd opgericht in 1952 en tot het begin van de jaren 1970 een breder publiek mobiliseerde voor Vlaamsge... Lees meer en engageerde hij zich in de pas opgerichte Volksunie (VU) Volksunie
Tussen 1954 en 2001 bepaalde de Volksunie (VU) als Vlaams-nationalistische partij mee de politieke evolutie in België, van unitaire staat tot federaal koninkrijk. Ze groeide uit tot de tw... Lees meer . Maes trad toe tot het hoofdbestuur van de partij en zetelde decennialang in de (latere) partijraad of in het partijbestuur. Aanvankelijk was hij vooral bezig met de organisatie van de partijpropaganda, daarna vervulde hij ook bestuursfuncties, zoals provinciaal voorzitter voor Brabant (1965-1995). De VMO leverde aanvankelijk voor de VU dezelfde diensten als voor de Vlaamse Concentratie. Incidenten bleven daarbij niet uit.

Maes bleef tot de ontbinding nationaal verantwoordelijke van de VMO, ook nadat hij sinds het aantreden van Wim Maes Maes, Wim
Wim Maes (1925-1968) was tijdens de Tweede Wereldoorlog betrokken bij de collaboratie. Hij trad in 1952 toe tot de Vlaamse Militanten Orde en werd een van de leidende figuren. Hij was van... Lees meer de controle over de Antwerpse groep had verloren. Samen met andere traditionele Vlaams-nationalisten in de partijtop van de VU nam hij consequent de verdediging op van de VMO bij incidenten en problemen en zette hij zich in voor geldinzamelingen om de vele boetes van de militieleden te betalen. Het akkoord waardoor de Antwerpse VMO zich kortstondig omvormde tot de groep Volksunie Militanten Volksunie
Tussen 1954 en 2001 bepaalde de Volksunie (VU) als Vlaams-nationalistische partij mee de politieke evolutie in België, van unitaire staat tot federaal koninkrijk. Ze groeide uit tot de tw... Lees meer weigerde hij te aanvaarden. Gezien de vele interne spanningen, strubbelingen en ontspoorde acties na het overlijden van Wim Maes Maes, Wim
Wim Maes (1925-1968) was tijdens de Tweede Wereldoorlog betrokken bij de collaboratie. Hij trad in 1952 toe tot de Vlaamse Militanten Orde en werd een van de leidende figuren. Hij was van... Lees meer , besloot hij – na overleg met onder meer diens weduwe, Karel Dillen Dillen, Karel
Karel Dillen (1925-2007) was, na een aanloop als radicaal Vlaams-nationalistisch spreker en publicist, de oprichter en eerste volksvertegenwoordiger van het Vlaams Blok. Hij zetelde in de... Lees meer , Hector Goemans Goemans, Hector
De arts Hector Goemans (1915-1984) was tijdens de Tweede Wereldoorlog actief in de collaboratie. Na de oorlog was hij betrokken bij de Vlaamse Concentratie en de Volksunie, als gemeentera... Lees meer en Kamiel van Damme Van Damme, Kamiel
Kamiel van Damme (1925-1980) was actief in de Volksunie en leidde de Vlaamse Militanten Orde (VMO) in Gent. Vanaf eind 1977 engageerde hij zich achtereenvolgens in de Vlaams-Nationale Par... Lees meer – op 12 juni 1971 om de VMO te ontbinden. Hij kreeg vervolgens het ondervoorzitterschap van Were Di Were Di
Were Di vzw was een radicaal Vlaams-nationalistische actiegroep die vooral met haar tijdschrift Dietsland Europa het rechts-nationalistische gedachtengoed verspreidde in de jaren 1960 tot... Lees meer aangeboden, maar nam die functie nooit daadwerkelijk op.

Maes trad wel toe tot de beheerraad van het Desiderius A. Stracke Noodfonds Stracke Noodfonds
Lees meer , dat diverse Vlaams-nationale organisaties financieel ondersteunde. Verder onderhield hij sporadische contacten met de groep die de VMO nog wilde voortzetten. Zo sprak hij in 1978 op het kerkhof van Asse bij de herbegraving van het stoffelijk overschot van VNV-leider Staf de Clercq De Clercq, Staf
Staf de Clercq (1884-1942) was een Vlaams-nationalistische politicus, die zijn politieke carrière begon als kamerlid voor de Frontpartij. Hij staat vooral bekend als stichter en eerste l... Lees meer , dat daarheen vanuit een anoniem graf in Leerbeek was overgebracht door leden van de VMO.

Parlements- en gemeenteraadslid

Bij de parlementsverkiezingen van 1971 werd Maes, die al eerder voor de VU kandideerde, van op de tweede plaats rechtstreeks verkozen tot senator voor het arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde. Hij behield dat mandaat tot 1985. Ten tijde van het Egmontpact (1977-1978) stelde hij zich binnen de partij op als een felle tegenstander van dit communautair regeringscompromis. Hij stemde in de Senaat tweemaal tegen. In 1978 werd hij zowel door de Vlaamse Volkspartij Vlaamse Volkspartij (1977-1979)
Lees meer als de Vlaams Nationale Partij Vlaams Nationale Partij (1977-1979)
Lees meer , waaruit wat later het Vlaams Blok Vlaams Belang
Vlaams Belang is een radicaal-rechtse Vlaams-nationalistische partij, die in 1978 ontstond onder de naam ‘Vlaams Blok’, als verkiezingskartel van de Vlaamse Volkspartij en de Vlaams Natio... Lees meer ontstond, gevraagd om te figureren op een verkiezingslijst, maar dat weigerde hij. Ondertussen was Maes in 1972 door opvolging lid geworden van de gemeenteraad van Zaventem. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1976 en 1982 werd hij als lijstduwer herkozen. In 1986 stond zijn mandaat af aan een jongere.

De 21ste eeuw

Na de ontbinding van de VU in 2001, stapte Maes over naar de Nieuw-Vlaamse Alliantie Nieuw-Vlaamse Alliantie
De N-VA is op electoraal vlak de meest succesvolle Vlaams-nationalistische partij ooit en slaagde er ook in om de grootste Belgische partij te worden. Ze zit bijna 20 jaar in de Vlaamse R... Lees meer (N-VA), net als zijn zoon Erik en zijn dochter Lieve. Erik werkte binnen de partij eerder achter de schermen, was enige tijd fractiesecretaris van de N-VA in het Vlaams Parlement en werkte op een aantal N-VA kabinetten. Lieve was van 2003 tot 2019 achtereenvolgens Kamerlid en senator en zetelt sinds 2013 in de gemeenteraad van Zaventem. De aanwezigheid van de N-VA-politici Theo Francken Francken, Theo
Lees meer en Ben Weyts Weyts, Ben
Ben Weyts (1970) is politicus en voormalig Kamerlid voor de N-VA. Sinds 2014 is hij minister in de Vlaamse regering. In 2019 werd hij viceminister-president. Lees meer , toen respectievelijk staatssecretaris in de federale en minister in de Vlaamse regering, op een feest naar aanleiding van de 90ste verjaardag van Maes in 2014, leidde vooral in de Franstalige pers tot hevig protest.