Van Rompaey, Andries

Eerste Wereldoorlog en studententijd

Dries van Rompaey was oorlogsvrijwilliger tijdens de Eerste Wereldoorlog Eerste Wereldoorlog
De Vlaamse beweging is fundamenteel getekend door de Eerste Wereldoorlog. De oorlog maakte een verregaande democratisering onafwendbaar, met wezenlijke gevolgen voor het politieke draagv... Lees meer . Na de oorlog ging hij rechten studeren aan de Katholieke Universiteit Leuven (KUL). Aan de KUL werd Van Rompaey lid, algemeen voorzitter (1920-1921) en gouwvoorzitter voor Antwerpen (1921-1922) van het Algemeen Katholiek Vlaamsch Studentenverbond Algemeen Katholiek Vlaamsch Studentenverbond
Het Algemeen Katholiek Vlaams Studentenverbond (1903-1935) was de organisatorische vormgeving van de katholieke Vlaamse studentenbeweging: een jeugdbeweging met plaatselijke bonden van ka... Lees meer (AKVS), waarbij hij een van de drijvende krachten was achter het nieuwe AKVS-orgaan De Blauwvoet (1920-1941) De Blauwvoet (1920-1941)
De Blauwvoet (1920-1941) was het orgaan van het Algemeen Katholiek Vlaamsch Studentenverbond (AKVS), en van zijn opvolgers het Algemeen Katholiek Dietsch Studentenverbond (AKDS) en het Di... Lees meer . Van Rompaey maakte deel uit van een in nationalistische zin geradicaliseerde generatie Leuvense studenten, die zwoeren bij Vlaams zelfbestuur.

In 1921 trad Van Rompaey toe tot het IJzerbedevaartcomité en in december 1924 werd hij commissaris van de Bedevaart naar de graven aan de IJzer, waarvan hij comitélid bleef tot 1944 (zie IJzerbedevaarten IJzerbedevaarten
De IJzerbedevaart is een jaarlijkse herdenking van de Vlaamse gesneuvelden tijdens de Eerste Wereldoorlog, die ontstond omstreeks 1920. Dit voor de Vlaamse beweging erg symbolische gebeur... Lees meer ). Hij sprak op de AKVS-landdag van 27-29 augustus 1923 in Gent en verdedigde daar de radicaal Vlaams-nationalistische lijn. Eveneens in 1923 promoveerde Van Rompaey tot doctor in de rechten aan de Katholieke Universiteit Leuven. Datzelfde jaar vestigde hij zich als advocaat in Antwerpen.

Politieke carrière

Van Rompaey stelde de standregels op die begin 1925 door de nieuwe Katholieke Christelijke Volkspartij voor Vlaanderen Katholieke Christelijke Volkspartij voor Vlaanderen
De Katholieke Christelijke Volkspartij voor Vlaanderen (1924-1926) was een Gentse Vlaams-nationalistische partij onder impuls en op initiatief van Frans Daels en Jozef Goossenaerts. Hoewe... Lees meer (KCVV) werden uitgegeven en werd vervolgens ook een van de kopstukken van deze partij. Vanaf 1926 was hij medewerker van Ons Vaderland (1926-1936) Ons Vaderland (1926-1936)
Ons Vaderland was van 1926 tot 1936 het weekblad van de Frontpartij. Het blad kende een moeizaam bestaan, zowel ten gevolge van financiële problemen en ideologische spanningen als door de... Lees meer . Door de hechte samenwerking tussen de KCVV en de Frontpartij Het Vlaamsche Front
Het Vlaamsche Front was een Vlaams-nationalistische partij, die werd opgericht in 1919 en ook bekend stond onder de couranter gebruikte officieuze benaming Frontpartij. Gesticht als een ... Lees meer werd Van Rompaey op 7 mei 1926 verkozen tot lid van het hoofdbestuur van laatstgenoemde partij. Ook nadat de KCVV vanaf april-mei 1928 door het leven ging als de Kristene Christendemocratie
Lees meer Vlaamsche Volkspartij Vlaamsche Volkspartij
De Vlaamsche Volkspartij (1892) was een Brusselse progressieve en liberale partij. Ze streefde naar vervlaamsing en democratisering van het openbare leven. Electoraal bleef het succes uit... Lees meer (KVV), bleef Van Rompaey KVV-lid. Deze partij sloot in 1925 een kartelovereenkomst met de Frontpartij. Van Rompaey was samen met Leo Scheere Scheere, Leo
Leo Scheere (1895-1963) was advocaat en katholiek politicus voor achtereenvolgens de KCVV / KVV, het Vlaamsche Front en de CVP. Daarnaast was hij van 1936 tot 1959 actief in de Bond der K... Lees meer de stichter van de Antwerpse KVV-afdeling. Van Rompaey werd samen met Scheere op 11 maart 1928 uitgenodigd door Staf de Clercq De Clercq, Staf
Staf de Clercq (1884-1942) was een Vlaams-nationalistische politicus, die zijn politieke carrière begon als kamerlid voor de Frontpartij. Hij staat vooral bekend als stichter en eerste l... Lees meer voor een tweede vergadering waarop de oprichting van een overkoepelende katholiek Vlaams-nationalistische partij besproken werd.

Als medewerker van Jong Dietschland (1927-1933) Jong Dietschland (1926-1933)
Jong Dietschland (1926-1933) was een radicaal Vlaamsgezind en Groot-Nederlands weekblad met veel interesse voor kunst en literatuur en met aandacht voor de Nieuwe Orde-stromingen. Het bla... Lees meer verdedigde hij in een artikelenreeks van november-december 1927 samen met Hendrik Borginon Borginon, Hendrik
Hendrik Borginon (1890-1985) was lid van de leiding van de Frontbeweging en Vlaams-nationalistisch politicus in de Frontpartij en het Vlaamsch Nationaal Verbond. Tijdens de bezetting fung... Lees meer , Berten Catry Catry, Berten
Berten (Albert) Catry (1896-1941) was een Vlaams-nationalistische studentenleider tijdens het interbellum en fungeerde als beheerder van De Vlaamsche Vlagge (1875-1933) en van Jong Diets... Lees meer en Tony Herbert Herbert, Tony
Tony Herbert (1902-1959) was een aanvankelijk radicaal Vlaams-nationalistische en vanaf medio jaren 1930 Belgischgezinde ingenieur en textielindustrieel met autoritaire opvattingen. Hij ... Lees meer het nationalisme van het AKVS, nadat een groepje Leuvense studenten onder aanvoering van Louis Kiebooms Kiebooms, Louis
Louis Kiebooms (1903-1992) was een journalist en politicus. Hij was hoofdredacteur van de Gazet van Antwerpen, kamerlid voor de Christelijke Volkspartij en burgemeester van Wilrijk. Hij w... Lees meer in De Standaard (1914-…) De Standaard (1914-)
Het eerste nummer van het dagblad De Standaard verscheen op 4 december 1918. De krant was gedurende vele decennia hét blad bij uitstek van de katholieke Vlaamse beweging in al haar varian... Lees meer kritiek hadden geuit op de anti-Belgische tendensen in het katholieke Vlaamse studentenmilieu. Samen met Bob Maes Maes, Bob
Bob Maes (1924) was nationaal verantwoordelijke van de Vlaamse Militanten Orde (VMO) van de oprichting tot de ontbinding in 1971. Daarna was hij senator voor de Volksunie. Lees meer drong hij in 1929 via een open brief aan het blad Vlaanderen (1922-1933) Vlaanderen (1922-1933)
Vlaanderen was een radicaal Vlaams-nationalistisch weekblad dat verscheen tussen 1922 en 1933. Het stond voor het grootste deel onder leiding van Robrecht de Smet en Josué de Decker. Het ... Lees meer aan op de stichting van een derde Raad van Vlaanderen (1931) Raad van Vlaanderen (1931-1940)
De Raad van Vlaanderen (1931-1933) moest leiding geven aan de Vlaamse strijd, maar had geen concrete politieke invloed. Haar maandblad Tijdingen van de Raad van Vlaanderen bleef verschij... Lees meer . Van Rompaey speelde op 9 maart 1930 ook een rol in de oprichting van het Vlaamsch Nationaal Vrouwenverbond Vlaamsch Nationaal Vrouwenverbond
Het Vlaamsch Nationaal Vrouwenverbond (1930-1944) was een Vlaams-nationalistische vrouwenorganisatie die in 1934 deel werd van het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV). Lees meer (VNVV), die zich afscheurde van de Vlaamsche Landsbond voor Rooms-Katholieke Vrouwen en Meisjes.

Collaboratie

Van Rompaey werd in 1940 vicevoorzitter van de Nationaal-Socialistische Beweging in Vlaanderen Nationaal-Socialistische Beweging in Vlaanderen
De Nationaal-Socialistische Beweging in Vlaanderen (NSBiV) was een Vlaamse nationaal-socialistische partij, opgericht in augustus 1940 door de Vlaming Piet van Rossem (sr.). Lees meer (NSBIV), een kleine partij die hij samen met medeadvocaat en lid van de Kristene Vlaamsche Volkspartij Jozef Strijckers Stryckers, Jozef
De advocaat Jozef Stryckers (1892-1970) was actief in het partijpolitieke Vlaams-nationalistisme in Antwerpen en speelde een rol in de Vlaamsche Conferentie der Balie. Begin 1940 richtte... Lees meer had opgericht en die in 1941 al werd opgeheven. Van Rompaey werd in mei 1946 wegens collaboratie Collaboratie
Collaboratie verwijst naar de samenwerking met de bezetter tijdens de Tweede Wereldoorlog, in casu van het Vlaams-nationalisme en een deel van de Vlaamse beweging. Lees meer veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf. In 1957 ontving hij eerherstel, en datzelfde jaar ging hij opnieuw aan het werk als advocaat.